دانستنی های علوم تجربی

هيپنوتيسم و کاربردهایی برای درمان

هيپنوتيسم روشى است كه اجراكننده آن (هيپنوتيست) حالتى خلسه‏گونه از اطاعت و تلقين‏پذيرى در شخص برمى‏انگيزد. برخلاف تصور عامه مردم، تقريباً همه افراد بشر هيپنوتيسم‏پذيرند. به واقع هر چه فردى بيش‏تر هوشمند باشد بهتر پذيراى هيپنوتيسم خواهد بود. پيش‏تر تصور مى‏شد كه تنها افراد ساده‏لوحِ زودباور هستند كه به آسانى هيپنوتيسم مى‏شوند ولى اين پندار ديگر اعتبار ندارد. البته به‏طور كلى هيپنوتيسم كردن افرادى كه خود مايلند تحت اين آزمايش قرار گيرند آسان‏تر است ولى افراد شكاك و بى‏ميل را نيز مى‏توان هيپنوتيسم كرد. گرچه هيپنوتيسم كردن آنان نسبتاً دشوارتر است.
مِسمر (بنیانگذار هیپنوتیسم)، هيپنوتيسم را «مغناطيس حيوانى» مى‏ناميد و باور داشت يا دست كم تبليغ مى‏كرد كه علت همه بيمارى‏هاى جسمى و روانى نوعى آشفتگى در اين مغناطيس حيوانى است. او به واقع بهبودهايى چشمگير در بيماران خود برمى‏انگيخت ولى احتمالاً بيش‏تر بيماران او گرفتار بيمارى‏هاى روان-تنى يا ذهنى-تنى بودند و بيمارى‏هاى آنان با تلقين و محيط جادويى-نمايشى كه او برپا مى‏كرد تغيير مى‏يافتند
 
اين روش چگونه عمل می کند؟
هيپنوتيسم نوعى حالت ذهنى غير معمول (تغيير يافته) است ولى خواب نيست. اين حالت ميانى وضعيتى جادويى نيست بلكه نوعى حالت تغيير شعور و ادراك است كه صداى هيپنوتيست كه ترغيب كننده، آمرانه و با اعتماد به نفس است در شخص ديگر پديد مى‏آورد. هيپنوتيسم شونده به مرحله‏اى مى‏رسد كه باور مى‏كند آنچه به او گفته شده حتماً اتفاق خواهد افتاد؛ و اين معمولاً اتفاق خواهد افتاد.
 
روش اجرا چگونه است؟
هيپنوتيست به طريقى آهسته، كنترل شده، ترغيب كننده، و در عين حال آمرانه با بيمار صحبت مى‏كند. برخى هيپنوتيست‏ها از بيمار مى‏خواهند كه بر چيزى خاص تمركز ذهن كند. آنان گاهى از يك پرتوى نور مستقيم يا بازتابنده، يا يك آونگ براى متمركز كردن ذهن و حواس بيمار استفاده مى‏كنند، يا چيزى به بيمار مى‏دهند كه محكم در مشت خود نگه دارد، يا از بيمار مى‏خواهند كه تصويرى خاص در ذهن خود مجسم كند.
 
هدف اين گونه تمركزها و خلسه‏هاى القايىِ بعد از آن، شل كردن عضلات و رفتن به حالت خلسه و تلقین پذیری می باشد. هیپنوتیست ها سعی نمی کنند شخص هيپنوتيسم شده را وادار به كارى خاص كنند و فقط با او گفتگو مى‏كنند تا نكات و مسائل پنهان روان او يا تجربه‏هاى تلخ زندگى او و به عبارت دقيق‏تر ريشه ناراحتى يا نگرانى يا درد و بيمارى او را آشكار سازند.
 
اين روش چه کاربردی دارد؟
یکی از كاربردهای هيپنوتيسم بازيابى اطلاعات فراموش شده از حافظه است. کاربرد دیگر در حرفه پزشكى و براى مقاصد درمانى بوده زيرا بسيارى از دردها و بيمارى‏هاى لاينحل، خواه جسمى يا روانى، واكنش‏هاى خوب به هيپنوتيسم نشان داده‏اند. امروزه آسم، بى‏خوابى، انواع ترس‏هاى نامعقول و بعضاً فلج كننده چون وحشت از ارتفاع بلند، وحشت از مسافرت هوايى، يا وحشت از جراحى دندان‏پزشكى، و چندى ديگر مانند آن‏ها را مى‏توان با هيپنوتيسم درمان كرد. هم‏چنين عادت‏هاى نامطلوب و زيان‏آورى چون سيگار كشيدن و ناخن جويدن را مى‏توان به راحتى با استفاده از هيپنوتيسم ترك كرد.
 
چه انتقاداتی به این روش وارد است؟
يك پزشك هيپنوتيست در اين باره این روش مى‏گويد: یكى از مسائلى که بيش‏تر مردم را نگران مى‏كند این است که آنان گمان مى‏كنند در حالت هيپنوتيسم به حيوانى بى‏اراده تبديل خواهند شد و كارهاى عجيب و ناپسند خواهند كرد. اين خيالى بى‏اساس است و واقعيت ندارد. ما اشخاص نيازمند كمك را وادار نمى‏كنيم كارهاى پوچ يا ناپسند انجام دهند. محبوبيت وسيع روش هيپنوتيسم‏درمانى بين پزشكان كشورهاى غربى در دهه‏هاى اخير بيش‏تر به اين دليل است كه اين روش در بسيارى موارد كه دارو درمان‏هاى معمول فايده نداشته‏اند مفيد بوده است
 
                                                                                                                             منبع : پارسي طب

javahermarket

ارسال در تاريخ یک شنبه 15 خرداد 1390برچسب:هیپنوتیسم, , توسط غلامرضا غلامپور

 

 همشهری آنلاین:
جوش یک عارضه پوستی است که ناشی از بسته شدن منافذ پوست است.
درون منافذ پوست غدد سباسه یا چربی  وجود دارد که سبوم یا چربی پوست را تولید می‌کنند.
هنگامی لایه‌های بیرونی پوست ریزش پیدا می‌کنند- پدیده‌ای که به طور مداوم رخ می‌دهد- سلول‌های مرده به جای مانده پوست ممکن است با سبوم به هم بچسبند. این توده ممکن است منافذ پوست را به خصوص در هنگام بلوغ که پوست ضخیم‌تر می‌شود، ببندد. غدد سباسه چربی بیشتری تولید می‌کنند که پشت مجرای مسدود شده تجمع می‌یابد و این سبوم  یا چربی محل رشد باکتری‌های گوناگون از جمله باکتری پروپیونوباکتریوم آکنس می‌‌شود که ایجاد آکنه می‌کنند.
جوش ممکن است به صورت برجستگی توپر و با حدود مشخص ظاهر شود که حاوی مایع نیست و اندازه ان از یک سر سوزن تا یک سانتی‌متر متفاوت است و به آن پاپول می‌گویند. و رنگ آن از قهوه‌ای، ارغوانی، صورتی تا قرمز متفاوت است. پاپول‌ها ممکن است با خاراندن عفونی شوند و کبره ببنند. بیماری‌های مختلفی از آکنه گرفته تا آبله مرغان می‌تواند پاپول ایجاد کند.
جوش ممکن است چرکی شود که در این حال به آن پوستول می‌گویند و به صورت یک برآمدگی پوستی حاوی مواد چرکی معمولا حاوی سلول‌های التهابی مرده است. جوش چرکی بزرگ را ندول می‌گویند.
 

javahermarket

ارسال در تاريخ پنج شنبه 4 خرداد 1390برچسب:جوش پوستی, بیماری جوش, , توسط غلامرضا غلامپور

صفحه قبل 1 2 3 4 صفحه بعد